دل نوشته

این نگاه دردناک است!دوست بداری و گمان کنی دوستت دارد!...

در حالی که او یگانه هستی تو باشد و تو...

یکی از هزاران لذت او!...

چگونه دست دلم را بگیرم و در کنار دلتنگی هایم قدم بزنم

در این خیابان که پر از چراغ ها و چشمک ماشینهاست ...

نه آقایان مسیر من با شما یکی نیست از سرعت خود نکاهید

من آداب دلبری را نمیدانم...

دل شکسته ها نفرین هم بکنند،
گیرا نیست...!
نفرین،
ته دل می خواهد
دلِ شکسته هم که دیگر
سر و ته ندارد...

نگاه که هرز باشد.....
حجاب هم که داشته باشی آنجور که می خواهد تورا تصور می کند....
پس فکری به حال مغزهای فاحشه کن نه حجاب من...

دیگر دیر است!
خیلی دیر...
برای انکه یادت بیفتد دوستم داری...
دیر است برای عاشق بودن...
دیگر دیر است!
حالا با خاطراتت بیش از حضورت خو گرفته ام...
دیر یعنی حالا
که آرامم بی تو...

یک بار که تنها بمانی
یک بار که بشکند دلت
غرورت
اعتمادت
همین یک بار ها کافیست
تا یک عمر
از پشت نگاهی ترک خورده به آدمها بنگری...!
انقدر تیز و برنده میشوی که
باید

تابلوی وروود ممنوع

را به خودت نصب کنی...

بیا باور کنیم دنیا،

هنوز هم مثل شب زیباست

زمینش هست

هوایش هم

چقدر از غم سرودیم

و چقدر با غصه سر کردیم

رهایش کن

کمی بگذار

بیا باور کنیم دنیا،

برای زندگی زیباست

برو من با خودم و دل شکسته ام کنارخواهم امد...

پشت میز قمار دلهره ی عجیبی داشتم

برگی حکم داشتم 

 ودیگر هرچه بود ضعیف و پایین

بازی شروع شد

حاکم او بود و من محکوم

همه برگ ها رفتند و سه برگی بیش نماند

برگی از جنس وفا رو کرد و من بالاتر آمدم

 بازی در دست من افتاد

عشق آمدم با حکم دلبری برید

و حکم آمد از جنس چشم سیاهش

زندگی حکم پایین من بود و

باختم...

این روزها  دوره ی گرگهاست

مهربان که باشی!!!

می پندارند دشمنی....

گرگ که باشی....

خیالشان راحت می شود که از خودشانی!

 ماتاوان گرگ نبودنمان را می دهیم